φανοδόκη

και φανοδόχη, η, Ν

ναυτ. θέση ή κατασκευή όπου τοποθετείται ο φανός, κν. φαναριέρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φανός (Ι) «πυρσός» + -δόκη (< δέχομαι), πρβλ. οπλο-δόκη].